Beograd, 6 korrik - Presidenti serb Vuçiç dhe zyrtarë të tjerë të lartë, besnikë pa rezerva ndaj tij, vazhdimisht përpiqen të bindin qytetarët serbë se ngërçi në procesin e integrimit evropian të vendit nuk është faji i Beogradit.

Autoritetet serbe mohojnë fajin për bllokimin në negociatat me BE, duke pretenduar se ata kanë bërë gjithçka në fuqinë e tyre, ndërsa akuzojnë Bashkimin Europian për mos sinqeritet në lidhje me zgjerimin në të ardhmen e afërt.

Pas konferencës ndërqeveritare BE-Serbi, të mbajtur në Luksemburg më 22 qershor, ku edhe një herë asnjë nga kapitujt negociues nuk u hap, Vuçiç tha se Serbia "kishte bërë një përparim të madh në rrugën e saj evropiane".

Ai shtoi se rezultati mungon sepse është "e qartë se ka lodhje të zgjerimit" brenda BE-së për momentin.

"Ne kemi bërë gjithçka që BE-ja kërkoi nga ne dhe asgjë nuk ka ndodhur. Ne duhet të vazhdojmë të punojmë, dhe nëse ata dëshirojnë (të hapin kapituj), ne do t'i falënderojmë ata, nëse jo, do t'i falënderojmë edhe ata. Ne do të krahasojmë ritmet tona të rritjes në fund të vitit, "tha Vuçiq, duke aluduar se Serbia do të ketë një rritje më të fortë ekonomike sesa vendet e BE.

Vuçiç bëri edhe një herë një vlerësim jorealist në lidhje me përparimin e Serbisë në rrugën e saj drejt BE-së, duke thënë se vendi mund të "sigurojë hapjen e të gjithë kapitujve negociues" deri në zgjedhjet e ardhshme presidenciale, të cilat duhet të mbahen para prillit 2022. Vuçiç gjithashtu relativizoi kundërshtimet e BE ndaj Serbisë, duke pretenduar se "ka kundërshtime që përfshijnë 90% të vendeve anëtare të BE gjithashtu".

Ai vuri në dukje se "asgjë nuk varet nga Serbia", duke theksuar Maqedoninë e Veriut, e cila ende nuk ka hapur negociata me BE, megjithëse i përmbushi të gjitha kërkesat nga Komisioni. Vuçiç hodhi poshtë pretendimet se disa vende anëtare të BE bllokojnë përparimin e vendeve të Ballkanit Perëndimor në rrugën evropiane.

“Ato histori që Bullgaria, Kroacia ose Rumania parandalojnë përparimin tonë, ju e dini se çfarë mund të bëni me këtë! Është e qartë se nuk ka dëshirë për zgjerim në BE në këtë moment, ”tha Presidenti serb.

Kryeministrja Ana Brnabi? ndoqi gjurmët e Vuçiqit, shefit të saj të partisë. Ajo gjithashtu tha se "ka gjithmonë disa lojëra politike" në procesin e anëtarësimit në BE.

Brnabi? tha se i gjithë rajoni i Ballkanit Perëndimor ishte i irrituar me BE sepse disa shtete anëtare kundërshtojnë zgjerimin pavarësisht se e mbështesin atë verbalisht. "Çfarëdo që të bëni, nuk është kurrë e mjaftueshme. Unë mendoj se kjo është një lojë politike që do të jetë kundërproduktive sepse njerëzit që ju vazhdoni të kritikoni do të lodhen në një moment, ”shtoi Brnabi?.

Ministrja serbe e ngarkuar për pranimin e vendit në BE, Jadranka Joksimovi?, gjithashtu u bashkua me shefin e saj të partisë Vuccicc. Ajo e vuri fajin tek "mosgatishmëria e BE" për një tjetër moshapje të kapitujve në negociatat e pranimit me Serbinë.

Ajo që ndodhi në të vërtetë në 22 qershor është se BE pranoi vetëm atë që Serbia kishte bërë shumë kohë më parë, duke hapur grupin 1 që i referohet parimeve themelore. Sipas metodologjisë së re në negociatat me BE, kapitujt janë grupuar në gjashtë grupe. Serbia filloi negociatat e pranimit me BE në janar 2014.

Gjatë procesit të negociatave me Serbinë, BE hapi të gjithë kapitujt e grupeve 1 nga 2015 në 2018. Në konferencën ndërqeveritare, disa shtete anëtare të BE nuk dhanë pëlqimin e tyre për ndonjë hapje të grupeve të reja, për shkak të progresit të pamjaftueshëm të Serbisë, kryesisht në fushwn e shtetit të së drejtës.

Përparimi i Serbisë në rrugën e saj për në BE nuk bllokohet nga Brukseli. Ajo bllokohet nga shteti i sw drejtws dhe demokracia në vend. Megjithëse ata kanë braktisur retorikën agresive kundër BE në muajt e fundit, autoritetet serbe kanë simuluar zbatimin e reformave.

Thelbi i rrugëtimit së Serbisë drejt BE-së është pavarësia e gjyqësorit, por ajo nuk do të sigurohet nga procesi i nisur nga Qeveria me ndryshimin e Kushtetutës.

Kontrolli politik i gjyqësorit nuk do të revokohet nga ndryshimet kushtetuese, ai do të transferohet vetëm nga Parlamenti i Serbisë në Këshillin e Lartë Gjyqësor dhe Këshillin Prokurorial të Shtetit, dy organe nën kontroll nga personat e zgjedhur nga Parlamenti.

Arsyeja kryesore për mungesën e përparimit të Serbisë në rrugën e saj drejt BE-së është fakti që Vuçiçmban një kontroll të fortë të vendit. Partia e tij Progresive Serbe vazhdon të shkatërrojë lirinë e medias dhe të tërhiqet nga reformat demokratike.

Vitin e kaluar, Freedom House, vëzhguesi i demokracisë, kritikoi "vitet e rritjes së kapjes së shtetit, abuzimin me pushtetin dhe taktikat e burrave të fortë të punësuar nga Aleksandar Vuçiq".

Serbia nuk do të marrë asnjë hap drejt BE-së për sa kohë që udhëheqësve të saj u mungon vullneti politik për të zbatuar reforma thelbësore në lidhje me sundimin e ligjit dhe për të përmirësuar shtetin e demokracisë.

Përparimi pengohet gjithashtu nga ngërçi në dialogun Beograd-Prishtinë nën kujdesin e BE, i cili nuk ka rezultate të prekshme për gati tre vjet, si dhe balancimi i politikës së jashtme të Beogradit dhe marrëdhënia e tij e vështirë me gjykatën penale ndërkombëtare në Hagë. Qeveria vazhdon të kultivojë lidhje të forta me Kinën dhe Rusinë.

Vuçiq, një ish-nacionalist ekstrem, i cili në mënyrë deklarative mbajti një qëndrim pro-evropian, kurrë nuk ka qenë vërtet i dhënë pas vlerave themelore të BE-së. Ai u bë pro-evropian për arsye thjesht oportuniste, i vetëdijshëm se përndryshe, ai nuk do të kishte asnjë shans për të qeverisur vendin.

Kur ai hyri në pushtet në 2012, Vuçiç vendosi pranimin në BE si një përparësi, duke e ditur se vendi përndryshe do të gjendej në një situatë shumë të vështirë ekonomike. Edhe pse shumica e elektoratit të tij është kundër BE-së, Vuçiç siguron mbështetje më të gjerë falë qëndrimit të tij pro-evropian.

Mesazhet janë të kontrolluara mirë dhe qwndrimet e kritikëve të qeverisë nuk arrijnë një përqindje të madhe të popullsisë, duke pasur parasysh dobësinë e mediave të pavarura.

Sidoqoftë, Vuçiç nuk do të heqë dorë as nga kontrolli mbi proceset shoqërore, sepse ato mund të rrezikojnë qëndrimin e tij në pushtet. Thjesht, ai është garancia që përparimi i Serbisë drejt BE nuk duhet të pritet për sa kohë që ai mbetet politikani më i fuqishëm në vend.